ratusz-dla-ciebie

Wielu słupszczan na ten moment czekało długo. Po wielu miesiącach pracy w życie weszła Słupska Karta Mieszkańca. Dokument jest przywilejem dla mieszkańców, ale także formą identyfikującą ich tożsamość z miastem.

Słupski ratusz obchodzić będzie 121 rocznicę powstanie. Zdecydowanie jest jednym z najpiękniejszych budynków w mieście i jednym z najładniejszych ratuszu na terenie Polski. Jednak powstał w czasach, gdy Słupsk był miastem niemieckim. W II połowie XIX wieku, ówczesne władze miasta borykały się z ciasnotą wcześniejszego magistratu.

Słupsk jest niewątpliwie perłą północy Polski. Nie przypadkiem nasze miasto uchodzi za jedno z najładniejszych i najczystszych w tej części kraju.

Ponad miesiąc temu 24 lutego wojska Rosyjskie najechały na Ukrainę. Na agresję natychmiast zareagował świat. Zareagowali też Polacy, zwłaszcza zwykli obywatele. Nie inaczej było w Słupsku.

Zielona Góra uchodzi za perłę Ziemi Lubuskiej i polską stolicę wina. Miasto jest obecnie jednym z najprężniej rozwijających się w kraju. Jest także szóstą aglomeracją miejską w Polsce pod względem powierzchni. Jest większa nawet od Poznania i Gdańska.

Budżet obywatelski w Polsce funkcjonuje w blisko 350 miastach. W Słupsku w roku 2015 zgłoszono 44 zadania, z których głosami ponad 8 tysięcy mieszkańców wykonano łącznie 13. Rok później spośród 77 zgłoszonych wniosków zrealizowano 32. Rok 2017 to już 83 zadania zgłoszone, ale głosami blisko 16 tysięcy mieszkańców do realizacji przekazano 12 dużych przedsięwzięć. W roku 2018 wpłynęło 70 wniosków, z których głosami blisko 15 tys. mieszkańców do realizacji przekazano 20.

„Dawno, dawno temu, w Stolpie, za starymi murami obronnymi i jeszcze starszą bramą, którą teraz nazywano Nową, w błotnistym bajorze Quebbe, na liściu nenufaru wygrzewał się w słońcu ropuch Kumkumek, znany w środowisku wodno-ptasznym z tego, że nie kumał prawd o życiu, które mu przekazywano. Teraz jedną łapką podpierał sobie łebek, żeby było mu wygodnie, a dolną założył na drugą dolną, żeby mu było jeszcze wygodniej… „

W Słupsku począwszy od 1945 roku w zasadzie nigdy nie było teatralnej pustki. Już latem polskiego roku pierwszego wymieszani zawodowcy z amatorami zaczęli wystawiać pierwsze farsy i wodewile, bo wymęczone wojną i okupacją społeczeństwo chciało żyć pełną piersią – i bawić się, chociaż powojenny czas wcale nie był taki zabawny. Na teatralnym zawodowym rynku jako pierwszy pojawił się prywatny, a następnie upaństwowiony Teatr Lalki „Tęcza” Elżbiety i Tadeusza Czaplińskich, który z wielkim powodzeniem funkcjonuje do dziś.

Każde miasto czy gmina, urzędowo w ustawie nazywane „jednostkami samorządu terytorialnego” w związku z tą ustawą właśnie mają wobec swoich obywateli cały szereg obowiązków. Muszą zapewnić im edukację od najwyższego do możliwie najwyższego poziomu, dbać o ich zdrowie z publicznych przychodniach, a czasami i szpitalach, w większych miastach zapewnić komunikację publiczną, w miarę możliwości zaspakajać potrzeby mieszkaniowe, wywóz odpadów, dostarczać wodę i odbierać ścieki oraz odpady itd., itp. Dużo jest tych rozmaitych obowiązków. Niektóre z tych tzw. jednostek starają się dla swoich mieszkańców o nieco więcej, niż przysłowiowa ustawa przewiduje. Tak jest na przykład w Słupsku.